Lief Lief Steinbeest!

Er is een plaats in de hemel die Regenboogbrug heet. Als een dier, dat een hele sterke binding heeft met iemand hier, overlijdt, gaat dit dier naar de Regenboogbrug. Daar zijn graslanden en heuvels voor al onze speciale kameraadjes zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen. Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden hebben het er heel comfortabel. Alle zieke en oude dieren zijn er weer gezond en levenslustig; zij die gewond of verminkt waren, worden weer ongeschonden en sterk, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.

De dieren zijn gelukkig en tevreden, maar er is één klein ding: ze missen allemaal een speciaal iemand, iemand die achtergelaten is. Ze rennen en spelen samen, maar er komt een dag waarin er één plotseling stopt en de verte in kijkt. Zijn heldere ogen staan strak; zijn lichaam begint te trillen. Dan maakt hij zich los van de groep, vliegt over het gras, sneller en sneller. Je bent gezien, en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen, houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevolle weerzien, om nooit meer gescheiden te worden. De vrolijke kusjes regenen op je gezicht; je handen aaien de liefdevolle kop, en je kijkt nog een keer in die vertrouwde ogen, zo lang weg uit je leven, maar altijd aanwezig in je hart. Dan ga je de Regenboogbrug over, samen.....

Lief Lief Steinbeest, ons monstertje, vandaag 24 juni 2008 overleden aan die stomme blaasproblemen!! We missen je zo ontzettend.. Je zit voor altijd diep, diep in ons hart, vergeten zullen we je nooit!

Veel liefs je Baasje & Vrouwtje!